بررسی عملکرد سطحی آسفالت حفاظتی چیپ‌سیل بر روی اساس تثبیت‌شدۀ سیمانی

چیپ سیل باپخش مصالح دانه­ای بر روی قیر امولسیون برای حفاظت رویه‌های سطحی اجراء می شود. مهمترین خرابی چیپ‌سیل  کنده شدن سنگدانه از سطح رویه می­باشد در این مطالعه سعی شد برخی از این عوامل شامل نوع قیر، نوع دانه­بندی و درصد قیر در وقوع این خرابی بررسی شود. رویه‌ای که چیپ‌سیل بر روی آنها اجرا شده،  اساس تثبیت شده با سیمان و قیر مورد استفاده در این تحقیق شامل دو نوع قیر امولسیون و امولسیون با پودر لاستیک است و دانه­بندی مورد استفاده نشریه شماره 234 در طراحی چیپ‌سیل شامل سه نوع دانه‌بندی می‌باشد که در این تحقیق از دانه بندی نوع (ج) که ریز ترین دانه بندی می‌باشد استفاده شد. با توجه به اینکه سطح رویه تثبیت شده، یک سطح صاف و بدون خلل و فرج می‌باشد از یک نوع دانه بندی پیشنهادی که در مطالعه حاضر تحت عنوان دانه بندی نوع (د) مطرح شده است استفاده شد. در این تحقیق از آزمایش جاروب و آزمایش پخش ماسه برای بررسی عملکرد سطحی رویه بهره‌گرفته‌شد. از آزمایش جاروب برای مقایسه تاثیر نوع دانه­بندی، درصد قیر، نوع قیر و لایه زیرین چیپ سیل استفاده شد همچنین از آزمایش پخش ماسه به منظور بررسی نوع دانه‌بندی و تاثیر درصد قیر در عمق بافت چیپ‌سیل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از قیر امولسیون با پودر لاستیک باعث کاهش تقریبا­ً20 الی 23 درصد از دست رفتن سنگدانه در سطح چیپ‌سیل می‌شود. همچنین میزان کنده‌شدن سنگدانه با ریزتر شدن دانه‌بندی رابطه مستقیم دارد و بطورمتوسط 14 درصد کاهش می‌یابد. همچنین نتایج حاصل از آزمایش پخش ماسه نشان داد که استفاده از چیپ سیل بر روی  اساس سیمانی باعث افزایش مقاومت لغزندگی رویه می‌‌شود.